Kerkdienst, thema: Esther

Voorganger is ds H. Leegte

De zondagen 30 september, 7 oktober en 14 oktober lezen we in de Singelkerk uit het boek Esther.
Een Bijbelboek waarvan het moeilijk is er op een ‘gewone’ zondag zomaar een gedeelte uit te kiezen, omdat het een samenhangend geheel is. En waar dan te beginnen? We lezen het boek helemaal, verspreid over drie zondagen.

Het boek Esther vertelt het verhaal over het joodse meisje dat koningin van Perzië wordt, en haar volk van de ondergang redde. ‘Esther’ is een legende. Het woord ‘legende’ komt van het Latijnse woord ‘legenda’ wat betekent: ‘ at gelezen moet worden’. En zo is het ook. ‘Esther’ is een verhaal dat telkens opnieuw verteld moet worden. Niet omdat het ooit, eens, echt gebeurd is, maar omdat het een verhaal is dat steeds opnieuw écht gebeurt, als we tenminste niet oppassen. Het is een soort sprookje, met alle bekende ingrediënten die daarbij horen: een machtige koning, een wijze raadsman in de poort, een slechte schurk die het onderspit delft, en een eenvoudig meisje dat tot koningin wordt gekroond.
In de synagoge wordt het boek jaarlijks gelezen, tijdens het Poerim-feest. En dat het is opgenomen in de Bijbel komt doordat het Poerim-feest al zó was ingeburgerd, dat het bijbehorende geliefde verhaal uiteindelijk niet blijvend uit de rij van heilige boeken kon worden geweerd. Terwijl de theologen daar wel aanleiding toe zagen. Het verhaal, dat rond 150 vóór Chr. werd vastgelegd, werd pas rond 150 ná Chr gecanoniseerd. Maar de theologen bleven hun bezwaren houden. Het woord ‘God’ komt er bijvoorbeeld niet één keer in voor. Sommige rabbijnen vonden het een te heidens verhaal, en voor een aantal christelijke theologen (waaronder Luther) was het weer te joods. Gelukkig maar dat niet de theologen, maar het volk heeft gewonnen.